امشب هم قسمت دوم مستند آفریقا، سرزمین فرصت‌ها از شبکه افق پخش شد. مستند جذابی که در پی نشان دادن ظرفیت‌های فرهنگی و اقتصادی آفریقاست.
استعمار انگلیس در کنیا
قبل از انقلاب کنیا، این کشور مستعمره‌ی انگلستان بود و انگلستان هم هر چه توانسته به مردم آنجا ظلم کرده است. اما آیا اکنون مردم کنیا از انگلیس متنفرند؟ خیر! چون انگلیسی‌ها بعد از انقلاب کنیا همراه با نویسندگان کتب درسی آموزشی توطئه کرده و اجازه نداده‌اند ظلم‌هایشان در حافظه‌ی مردم آینده ثبت شود.
عبدالله که راهنمای گروه مستندسازان است می‌گوید اکنون هم کنیا، کشوری مستقل نیست و انگلیس با استعمار نو و فرانو کنترل کنیا را برعهده دارد. جالب است که انگلیسی‌ها حتی در زمان استعمار کنیا، عده‌ای از مردم نخبه‌ی آنجا را برای تحصیل به انگلستان فرستادند تا پس از بازگشت وارد حکومت شده و کنیا را با همان تفکر استعماری انگلستان اداره کنند.
بندر مومباسا
استعمارگر قدیمی‌تر کنیا کشور پرتغال بوده است که آثارش در قلعه پرتغالی‌های شهر مومباسا باقیست. بندر مومباسا پس از شهر نایروبی، دومین شهر بزرگ کنیا و محل ورود و خروج کالاهاست و از این نظر بسیار حائز اهمیت است.
زبان ملی مردم کنیا سواحلی و زبان رسمی انگلیسی است. تا قبل از استعمار کنیا توسط انگلیس، رسم‌الخط مردم کنیا عربی بوده اما انگلیسی‌ها نه تنها رسم‌الخط آنها را به لاتین تغییر دادند بلکه زبان انگلیسی را به عنوان زبان حاکمان کشور، زبان رسمی اعلام کردند.
کشاورزی و دامداری در کنیا
کنیا نزدیک خط استواست، بنابراین در آنجا زمستان معنایی ندارد و جای بسیار مناسبی برای کشاورزی و دامداری است. بسیاری از کشورها از جمله اسرائیل از زمین‌های کنیا برای کشاورزی فرازمینی استفاده می‌کنند. در مورد دامداری هم معمولا تعدادی دام را در چند هکتار زمین رها می‌کنند تا خودشان در آنجا بچرند بدون اینکه لازم باشد به آنها غذایی بدهند! چون تنوع و کیفیت گیاهان آنجا بسیار بالاست و برای تغذیه آنها کافیست. اما متاسفانه ایرانی‌ها در آنجا حضور نداشته و از این ظرفیتها غافل هستند.
جزیره لامو
بافت شهری جزیره‌ی لامو کاملا سنتی و مربوط به قرن 12 میلادی‌ست پس عجیب نیست که به جای ماشین در کوچه‌ها و معابر آن الاغ ببینید! چون معابر این شهر برای اتومبیل طراحی نشده‌اند. فکر کنید یک شهر پر از الاغ!
اما طرف دیگر شهر که متعلق به اروپایی‌هاست، دارای ویلاهای لوکسی است که مردم فقیر لامو برای آنها کارگری و ویلاداری می‌کنند.
جالب اینجاست که اجداد تعداد زیادی از مردم جزیره‌ی لامو ایرانی بوده‌اند! در واقع سالها پیش، عده‌ای از شیرازی‌ها به شرق آفریقا رفته و در آنجا ساکن می‌شوند. آنها در کنیا حکومتی مسالمت‌آمیز تشکیل داده و آثار فرهنگ ایرانی را هم در آنجا به جا می‌گذارند: از جشن نوروز گرفته تا لغات فارسی که وارد زبان سواحلی شدند و آثار ساخت و سازهای چوبی و غیره. اما متاسفانه امروز هیچ اثری از ایرانی‌ها در آنجا نیست تا از ظرفیت‌های فرهنگی و اقتصادی آن استفاده کنند.
درباره این سایت